ما شیعیان بعضی وقت ها فکر می کنیم چون شیعه هستیم و شیعه هم دین برحق است، پس باید همیشه خدا برای ما راحتی و آسایش رو فراهم کنه؛ خوب به نظر ما باید بین اونی که حق و درست هست با اونی که باطل و نادرسته ، فرق باشه و حق همیشه در آسایش باشه!!
اما به نظر من اینجا یک نکته ظریف هست و اون اینکه اگه راحتی و آسایش در حق بود و سختی و بلا در باطل برای ما آدم ها که بیشتر راحت طلبیم انتخاب حق کار سختی نبود، اونوقت کسی طرف باطل نمی رفت و حال آنکه این دنیا محل ابتلا و آزمایش ما آدم هاست بنابراین اگر کسی جانب حق رو بگیره درحالی که سختی و مشقت همیشه با اوست این انتخاب ، انتخابی قابل تقدیر است و ابتلا و آزمایش با این معنا که حق با سختی و بلا همراه باشد سازگاری بیشتری دارد.
روایت زیر رابطه شیعه و سختی و بلا در راه خدا و دوستی اهل بیت (ع) را نشان می دهد:
سعد ابن طرف گفت:
در محضر امام باقر (ع) نشسته بودیم که جمیل ازرق از ره رسید و و وارد شد.
همین که نشست از گرفتاری ها و مشکلات شیعیان و مصائبی که برآنها وارد می شود سخن به میان آوردیم .
حضرت فرمودند: گروهی به محضر امام سجاد (ع) و عبدالله بن عباس رسیدند و به آنان ، از همین حوادثی که یاد کردید ، شکوه نمودند.
آنان نیز خدمت امام حسین (ع) رسیدند و همان ها را بازگو کردند.
پس حضرت فرمودند:
« به خدا سوگند بلا و فقر و کشته شدن (در راه خدا ) به دوستداران ما شتابان تر است از دویدن اسبان بارکش وتندتر از سیلی که به « صِمر » خود سرازیر گشته است . »
عرض کردیم « صِمر » چیست؟
فرمودند: نقطه پایانی ( و قرارگاه ) سیل است، و اگر شما ( محبین و شیعیان صمیمی ما ) ، در معرض ابتلائات قرار نمی گرفتید، می دیدیم که دیگر از ما ( که در راه خدا اهل بلاییم ) نیستید. »
منبع : فرهنگ جامع سخنان امام حسین (ع) / 659
